Eau de Boue, et le Loup Hurlant
Ils me disent "chante, n'importe quand!"
Jean Le Crochet, B. B. Le Roi,
Ils ma enseigne mille fois!

Bill Homans aka Watermelon Slim’s eerste ‘date’ in België op zijn huidige Europese tournée was met Move2Blues voor een supergig in de grote zaal van Muziekodroom. En de zaal bleek niets te groot te zijn. Aangenaampjes vol als ze zat, bewees ze van het juiste formaat te zijn voor dergelijke concerten, die tegelijk een iets groter publiek aantrekken, maar ook nog een zeker gehalte aan intimiteit moeten kunnen herbergen. En het ziet er naar uit dat dergelijke locaties het beste uit Watermelon Slim halen. Hij speelt hier niet voor een publiek, maar voor ieder van ons.
 
The Workers van weleer zijn simpelweg de Band geworden. Bassist Cliff Belcher is nog steeds van de partij en Chris Stovall Brown heeft de plaats van Michael Newberry ingenomen achter de drums. Ronnie McMullen Jr., het jongste lid van de band, de drummerswissel niet meegerekend, vervult nog steeds zijn rol als lead-gitarist.

En dan nu, ladies and Gents, the already legendary Watermelon Slim….. Dit wordt top, I feel it in my bones. Hij wenst ons allen “le bienvenu” en “merçi d’être tous là” en hij is op de hoogte van de hachelijke taalkwestie’s in ons land want hij verontschuldigt zich ook meteen omdat hij het Nederlands niet machtig is. Nu is zijn Frans niet om naar huis te schrijven, bewijze het stukje tekst van zijn song “Eau de Boue” (Muddy Waters) hierboven afgedrukt, plein de fautes, maar het moet hem nagegeven dat hij er toch maar mee durft uitpakken. Weinig Amerikanen zullen hem dit na doen.  

Slim duwt zich van de kant af met “I’m a King Bee” van Slim Harpo. Een nummer dat hij koestert, net als Howlin’ Wolf’s “Smokestack Lightning” dat hij tijdens de eerste set ook nog zal brengen. Alle andere songs zijn door hemzelf gepend, en geven een overzicht van zijn leven. In geuren en kleuren beschrijft hij hierin zijn leven als Vietnam warrior en veteraan, vredesactivist, zijn farmerbestaan als watermeloenkweker, maar vooral zijn wedervaren als vrachtwagenchauffeur.
In de sterke song “The Wheel man” van de gelijknamige CD zitten heel wat emoties geborgen, en Watermelon Slim gaat zo op in zijn songs, dat hij ze bijwijlen nauwelijks onder controle kan houden. Met de song “Truck Drivin’ Mama” stijgt het hem tot net onder de neus, maar tijdens de tweede set in “Blue Freightliner” wordt het hem te machtig en schiet zijn gemoed vol.

Bill Homans repertorium bevat enkel goeie eigen songs en enkele goed gekozen covers van Muddy Waters, Howlin’ Wolf en Fred McDowell. Zijn stijl, een mix van blues, rock ’n’ roll en country, maar altijd met een onversneden bluessaus overgoten, is uit de duizend onmiddellijk herkenbaar. Aan zijn dobro-spel, de opbouw van zijn songs, maar vooral door zijn stem en zijn uitspraak die recht evenredig beïnvloed wordt door het aantal resterende tanden in zijn eetzaal.

Een show van Watermelon Slim meemaken in een kleinere zaal is een gans andere ervaring dan W.S. op een groot festivalpodium te zien. Hij is constant met iets bezig, haalt dingen uit zijn zakken om er zijn songs mee te illustreren, legt zijn harmonica’s in de juiste volgorde, gaat op z’n knieën zitten, wijst mensen aan en vraagt waar ze van waar ze komen. Interactie met het publiek, dat werkt.

De ex-Workers zijn magistraal. Met een dergelijke rhythm section wil iedereen op de hort en gitarist McMullen Jr. trakteerde ons op enkele gevatte maar prachtige solo’s. Meer moest dat absoluut niet zijn.

Dat de Waterlemon Slim Band een voortreffelijk concert neerzette, werd beloond met een grote CD verkoop. Ze veranderden vlot van eigenaar. Bill en de band signeerden met groot enthousiasme.

Een groot artiest met een groot talent, dat pas in het begin van deze eeuw aan de beslotenheid van de truck-cabine ontsnapte maar nu een triomfantelijke opmars maakt. En anders dan Seasick Steve, is deze man echt de man van in zijn songs.

Wij blijven W.S.B. volgen in België. Wat jij ? Woensdag, 29 april is hij in Nekkersdal te Brussel en de dag daarna op de Nacht van Wuustwezel.

CU there